Wanneer heb jij een goh-momentje? ——
Een monnik was zijn achtertuin aan het vegen toen hij plotseling een kind kreeg toegeschoven van een meisje dat snel weer doorliep. De monnik voedde het kind liefdevol en met alle aandacht op. Het kind werd twaalf en plotseling werd er op de deur gebonkt. Het meisje stond weer voor de deur, nu als vrouw, en met haar man, haar toenmalige vriend. Of ze het kind weer terug mocht. Toen hadden ze ongetrouwd het kind gekregen en hadden ze er geen tijd en ruimte voor, nu wel. De monnik overhandigde het kind, zei eventjes ‘goh’, en ging weer door met werken in zijn tuin.
Wanneer heb jij een goh-momentje? Kun je daarbij blijven zonder het meteen te willen veranderen? Zonder in de emotie te schieten?
Als je meteen in de actie schiet kan dit juist weleens in de lijn zijn met vorige verstikkingen, verstoringen, blokkades in het systeem. Je maakt de kwesties dan groter in plaats van kleiner. Wil je moeiteloos werken en on top zijn van wat je wilt doen, dan dient dit van binnenuit te komen. Geen strategie die we bedenken, geen toneelspel, maar reële acceptatie van het hier en nu met al zijn moeilijkheden, conflicten en pijn.
De systemische werkelijkheid vraagt om eerst de huidige situatie te eren en accepteren zoals het nu is. Die is namelijk precies goed en hij is voortgekomen uit situaties en gebeurtenissen die het zo gecreëerd hebben. Er zijn allerlei omstandigheden die gemaakt hebben hoe het nu is, en die omstandigheden zijn voor ons niet altijd te begrijpen.
Bedenkt eens voor jezelf dat het nu precies goed is, zoals het is. Hoe is dit? Kun je dit volhouden zonder meteen aan de toekomst te denken?
Door acceptatie komen onderliggende machten vrij die je energie geven. Wanneer je vecht, vlucht, bevriest, negeert of pleast manifesteer je krachten die je tegen de pijn willen beschermen. Maar deze krachten halen je af van de weg die je uiteindelijk wilt gaan.
Je moet eerst de beweging van de organisatie in het nu herkennen en erkennen, en vervolgens van binnenuit voelen wat de eerstvolgende stap is waar jij blij van wordt, en die jou energie geeft. Niet tegen de stroom in, want dat heeft geen zin, maar moeiteloos mee bewegend op jouw weg, in lijn met de organisatie. En als je na het erkennen van wat er is ervaart dat jouw bezieling daar niet mee in lijn is, dan is het tijd om een andere organisatiestroom te vinden die wel daarmee in lijn is.
Er tegenin zwemmen hou je maar heel even vol, en óf je past je aan en laat je doelloos door de stroom meenemen, óf je volgt je hart en zorgt dat je vooral met de stroom mee zwemt. Zoek een school vissen die matcht met jouw behoeftes en zwem moeiteloos mee, net zoals iedere vis in de school die je ziet op Discovery, of in zee ergens op je vakantie.
Wil je met de stroom leren meezwemmen, en je loopbaan soepel vervolgen. Stuur mij een berichtje via het contactformulier