Vandaag had ik een mooie loopbaansessie met een middenmanager.

Hij heeft een groot verantwoordelijkheidsbesef, en een team wat niet precies doet wat hij wil. We hadden het ook over SCRUM, Zelfsturende teams, LEAN en andere dingen waar ik me mee bezig hou.

Ik had de reactie verwacht; ‘Dat soort dingen ga ik niet proberen met mijn team’.  Maar ik kreeg de reactie; ‘Graag, waar kan ik tekenen bij het kruisje, maar hoe krijg ik mijn slapbakken team mee?’

Ik vroeg wat hij daarmee bedoelde. En hij gaf aan dat zijn team geen verantwoordelijkheid nam. Ik vroeg daarop krijgen ze die verantwoordelijkheid dan wel van je? ‘Ja’, gaf hij aan. Maar ze nemen hem niet. Telkens als ik ze verantwoordelijkheid geef, en ik vraag iets te doen, dan komt er niks van. En dan ga jij het natuurlijk oplossen? Ja zei de manager. Een interessante dialoog volgde die ik buiten dit verhaal hou.

Hij gaat experimenteren met meer op zijn beloop laten, en verantwoordelijkheid lager beleggen en het team meer zelfsturend maken.

Uit dit gesprek werd mij duidelijk dat soms de middenmanager juist heel graag minder verantwoordelijkheid wil, en het team aan het stuur wil krijgen. Maar dat deze in ieder geval niet wist hoe.

Scrum, Agile werken, visueel en systemisch werken kunnen met juiste coaching helpen om de middenmanager en het team te empoweren. Maar dan moet het team ook de werkzaamheden omarmen, en de manager een stapje achteruit doen. Uit dit gesprek haalde ik in ieder geval dat sommige middenmanagers dit heel graag zouden willen, maar niet precies weten hoe.

We gaan verder op reis. Hoe empower jij je team? Of hoe dispower je je eigen verantwoordelijkheid als die te groot is om te dragen?